නුබ ගිය නිසා

හිනැහෙන්නට මට සතුටක් නෑ 

සතුට නුබ ලඟ නිසා

හඩන්නට තව කඳුළු නෑ 

හඩා වැටිලම නිම වෙලා 

හදවතේ තව සෙනෙහසක් නෑ 

ඔබ හටම එය පිදු නිසා 

ජිවත් වෙන්න අවසර නෑ 

ජීවිතය ගෙන නුබ ගිය නිසා... 

කඳුල බෑ නුබට

                              ඈ මා තුරුලේ සිටින විට 

                              මගේ උණුහුමේ හුරතල් වන විට 

                              මගේ හදවත ඈ හට දැනෙන කල 

                              කඳුල බෑ නුබට ඇයට ලං වන්නට...

නිවැරදි කල නොහැක

මැවුන කඳුළු මා වෙනුවෙන් 

පිසලන්නට මගේ අතින් 

යලි එක වරක් 

ඉඩ දෙනවද ඔබ වෙනුවෙන් 

රිදවන්නේ නෑ කිසි දාක 

මට අයිති වුන  ඔය හිත 

මා වෙනුවෙන් පිදු ජීවිතිය 

යලි දෙන්න  බෑ ඔබට 

නුබ හිනැහෙන විට 

එය තරම් සතුටක් නෑ මට 

අද දිනය අමතක කර 

හිනැහෙන්න පුරුදු ලෙසටම 

මෙවැනි වරදක් මා අතින් 

සිදුවේවි යැයි මා නොසිතුවත් 

සමාවක්  මට නැති  උනත් 

උනා ඒ වරද මගේ අතින් ...

තනිකම

ඇය  ලඟ ඇති විටදී 

ඔබ මා ලඟ නැති උනත් 

ඇය ලඟ නැති විටදී 

ඔබ මා තුරුලට ඇවිත් 

මවනා විටදී 

අතීතය මගේ සිතුවිලි වලින් 

මං ආදරෙයි 

තනිකම ඔබට ඇයට මෙන්...